Medische schuld is echt pijnlijk voor de middenklasse

In een tijdperk van geavanceerde medische behandelingen en geavanceerde technologie is het ontmoedigend om te beseffen dat een aanzienlijk deel van de middenklasse worstelt met het gewicht van medische schulden. Te midden van de vele financiele uitdagingen waar Amerikanen uit de middenklasse mee te maken hebben, zijn medische kosten een bijzonder zware last geworden. Ondanks de toegang tot de beste creditcards voor zorgkosten, zag bijna een kwart van de Amerikanen uit de middenklasse zich in 2020 opgezadeld met onbetaalde zorgrekeningen, volgens een recent rapport van Third Way, een gerenommeerde centrumlinkse denktank.

Wat de cijfers zeggen

De middenklasse, vaak beschouwd als het hart van een samenleving, wordt door Third Way gedefinieerd als gezinnen van drie personen die tussen de $50.000 en $100.000 per jaar verdienen. Paradoxaal genoeg is de middenklasse, ondanks het feit dat ze meer goede ziektekostenverzekeringen hebben dan hun tegenhangers met een lager inkomen, onevenredig zwaar getroffen door medische schulden. Dit is te wijten aan een complex samenspel van verschillende factoren, waarvan sommige diep geworteld zijn in de structuur van het gezondheidszorgsysteem zelf.

Het rapport onthult een opzienbarende statistiek: 17 miljoen Amerikanen uit de middenklasse hadden in 2020 onbetaalde zorgrekeningen, dat zijn er meer dan in de lagere en hogere inkomensklassen. Ter vergelijking: het percentage Amerikanen met lagere inkomens met onbetaalde zorgrekeningen was 22%. Ter vergelijking: volgens gegevens van het U.S. Census Bureau had iets minder dan 13% van de mensen met een hoger inkomen te maken met hetzelfde probleem.

Waarom heeft de middenklasse het moeilijk?

Men kan zich afvragen waarom een bevolking met een relatief goede ziektekostenverzekering worstelt met medische schulden. Het antwoord ligt in de nuances van het financiele landschap van de middenklasse. Hoewel deze mensen minder snel afzien van medische zorg vanwege de kosten, komen ze bij bepaalde ziekenhuizen ook minder vaak in aanmerking voor financiele hulp of schuldverlichting dan hun tegenhangers met een lager inkomen. Bovendien heeft de middenklasse vaak niet genoeg geld om hoge eigen risico\’s en contante uitgaven te betalen, waardoor zelfs goed verzekerde mensen kwetsbaar zijn voor financiele druk.

Verontrustend genoeg maken raciale verschillen het probleem nog erger. Zwarte en Latijns-Amerikaanse middenklasse Amerikanen hebben een grotere kans op onbetaalde zorgrekeningen dan hun blanke en Aziatische leeftijdsgenoten. Bovendien ervaren deze groepen ook hogere percentages van medische schulden dan hun tegenhangers met lagere inkomens. Volgens de bevindingen van Third Way heeft bijna 38% van de zwarte en iets meer dan 25% van de Latijns-Amerikaanse middenklasse een medische schuld. Ter vergelijking: voor blanken is dit 20,4% en voor Aziaten 16,6%.

Een interessante observatie is dat hoger onderwijs een buffer is tegen medische schulden. Terwijl ongeveer 16,5% van de personen met ten minste een bachelordiploma aangaf onbetaalde medische rekeningen te hebben, was dit percentage aanzienlijk hoger onder degenen zonder een universitaire opleiding. Met meer dan een kwart van de mensen zonder universitair diploma die een zorgschuld hebben, lijkt onderwijs een rol te spelen bij het bepalen van de mate waarin medische kosten een financiele last worden.

Wat wordt er gedaan om het probleem te verlichten?

Er worden inspanningen geleverd om dit alomtegenwoordige probleem aan te pakken. Vorig jaar zijn het Consumer Financial Protection Bureau, het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services en het Amerikaanse ministerie van Financien een onderzoek gestart naar medische creditcards en andere speciale financiele producten die bijdragen aan de hoge kosten en schuldenlast van patienten.

Daarnaast hebben Equifax, Experian en TransUnion, de belangrijkste kredietrapportagebureaus, stappen ondernomen om de impact van medische schulden op kredietrapporten te beperken. Ze zijn overeengekomen om medische schulden die in incasso zijn afbetaald niet op te nemen in kredietrapporten van consumenten. Bovendien is de aflossingsvrije periode voordat onbetaalde medische incassoschulden op kredietrapporten verschijnen verlengd van zes maanden tot een jaar, zodat mensen meer tijd hebben om hun rekeningen met zorgverzekeraars of zorgverleners te bespreken.

Conclusie

Het is cruciaal om te erkennen dat medische schulden niet alleen een financieel probleem zijn, maar ook een maatschappelijk probleem. De last van medische schulden kan verstrekkende gevolgen hebben, van het belemmeren van de toegang tot krediet en werk tot het verhinderen dat gezinnen rijkdom tussen de generaties opbouwen. Door de complexiteit van dit probleem te begrijpen en maatregelen te nemen om de financiele druk op de middenklasse te verlichten, kunnen we werken aan een rechtvaardiger gezondheidszorgsysteem dat alle segmenten van de samenleving ten goede komt.